ସର୍ୱପିତୃ ଅମାବସ୍ୟା ପୌରାଣିକ କଥା

|| ସର୍ୱପିତୃ ଅମାବସ୍ୟା ପୌରାଣିକ କଥା ||

ଶ୍ରାଦ୍ଧ ପକ୍ଷ ମେଂ ସର୍ୱପିତୃ ଅମାବସ୍ୟା କା ବିଶେଷ ମହତ୍ୱ ହୈ। ଇସେ ପିତରୋଂ କୋ ବିଦା କରନେ କୀ ଅନ୍ତିମ ତିଥି ମାନା ଜାତା ହୈ। ଯଦି କିସୀ କାରଣବଶ ବ୍ୟକ୍ତି ଶ୍ରାଦ୍ଧ କୀ ନିର୍ଧାରିତ ତିଥି ପର ଶ୍ରାଦ୍ଧ ନହୀଂ କର ପାୟା ହୋ ଯା ଉସେ ତିଥି ଜ୍ଞାତ ନ ହୋ, ତୋ ସର୍ୱପିତୃ ଅମାବସ୍ୟା ପର ଶ୍ରାଦ୍ଧ କର ସକତା ହୈ। ଇସ ତିଥି କେ ମହତ୍ୱ କୋ ସମଝାନେ ବାଲୀ ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ପୌରାଣିକ କଥା ହୈ।

ଦେବତାଓଂ କେ ପିତୃଗଣ, ଜିନ୍ହେଂ ‘ଅଗ୍ନିଷ୍ୱାତ୍ତ’ କହା ଜାତା ହୈ ଔର ଜୋ ସୋମପଥ ଲୋକ ମେଂ ନିବାସ କରତେ ହୈଂ, କୀ ମାନସୀ କନ୍ୟା ଅଚ୍ଛୋଦା ଏକ ନଦୀ କେ ରୂପ ମେଂ ପ୍ରକଟ ହୁଈ। ମତ୍ସ୍ୟ ପୁରାଣ ମେଂ ଅଚ୍ଛୋଦ ସରୋବର ଔର ଅଚ୍ଛୋଦା ନଦୀ କା ଉଲ୍ଲେଖ ମିଲତା ହୈ, ଜୋ କଶ୍ମୀର ମେଂ ସ୍ଥିତ ହୈ। ଅଚ୍ଛୋଦା ନେ ଏକ ହଜାର ବର୍ଷ ତକ ତପସ୍ୟା କୀ, ଜିସସେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋକର ପିତୃଗଣ ଅଗ୍ନିଷ୍ୱାତ୍ତ, ବର୍ହିଷପଦ ଔର ଅମାବସୁ ଅଶ୍ୱିନ ଅମାବସ୍ୟା କେ ଦିନ ବରଦାନ ଦେନେ ଆଏ।

ପିତୃଗଣୋଂ ନେ ଅଚ୍ଛୋଦା ସେ କହା କି ବେ ଉସକୀ ତପସ୍ୟା ସେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୈଂ ଔର ଉସେ ବରଦାନ ଦେନା ଚାହତେ ହୈଂ। ପରନ୍ତୁ ଅଚ୍ଛୋଦା ନେ ଅମାବସୁ କୀ ଓର ଦେଖା ଔର ଉନକୀ ତେଜସ୍ୱିତା ସେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋକର ଉନସେ ରମଣ କୀ ଇଚ୍ଛା ବ୍ୟକ୍ତ କୀ। ଇସ ପର ପିତୃଗଣୋଂ ନେ ଅଚ୍ଛୋଦା କୋ ଶ୍ରାପ ଦିୟା କି ବହ ପିତୃ ଲୋକ ସେ ପତିତ ହୋକର ପୃଥ୍ୱୀ ପର ମତ୍ସ୍ୟ କନ୍ୟା କେ ରୂପ ମେଂ ଜନ୍ମ ଲେଗୀ। ବାଦ ମେଂ ପିତରୋଂ କୋ ଉସ ପର ଦୟା ଆଈ ଔର ଉନ୍ହୋଂନେ ଉସେ ଆଶୀର୍ୱାଦ ଦିୟା କି ବହ ମହର୍ଷି ପରାଶର କୀ ପତ୍ନୀ ବନେଗୀ ଔର ଉନକେ ଗର୍ଭ ସେ ଭଗବାନ ବେଦବ୍ୟାସ କା ଜନ୍ମ ହୋଗା।

ଇସକେ ବାଦ, ଅଚ୍ଛୋଦା ଶ୍ରାପ ମୁକ୍ତ ହୋକର ପିତୃଲୋକ ବାପସ ଲୌଟ ଜାଏଗୀ। ଅମାବସୁ କେ ବ୍ରହ୍ମଚର୍ୟ ଔର ଧୈର୍ୟ କୀ ସରାହନା କରତେ ହୁଏ ପିତରୋଂ ନେ ଯହ ଘୋଷଣା କୀ କି ଅମାବସ୍ୟା ତିଥି ଅମାବସୁ କେ ନାମ ସେ ଜାନୀ ଜାଏଗୀ, ଔର ଜୋ ବ୍ୟକ୍ତି କିସୀ ଭୀ ଦିନ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ନହୀଂ କର ପାୟା ହୋ, ବହ ଅମାବସ୍ୟା ପର ଶ୍ରାଦ୍ଧ-ତର୍ପଣ କରକେ ଅପନେ ପିତରୋଂ କୋ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କର ସକତା ହୈ।

ଯହୀ ଅଚ୍ଛୋଦା କାଲାନ୍ତର ମେଂ ମହର୍ଷି ପରାଶର କୀ ପତ୍ନୀ ଔର ବେଦବ୍ୟାସ କୀ ମାତା ସତ୍ୟବତୀ ବନୀ। ବାଦ ମେଂ ଉନ୍ହୋଂନେ ରାଜା ଶାନ୍ତନୁ ସେ ବିବାହ କିୟା ଔର ଦୋ ପୁତ୍ରୋଂ, ଚିତ୍ରାଙ୍ଗଦ ଔର ବିଚିତ୍ରବୀର୍ୟ କୋ ଜନ୍ମ ଦିୟା। ଉନ୍ହୀଂ କେ ନାମ ସେ କଲୟୁଗ ମେଂ ‘ଅଷ୍ଟକା ଶ୍ରାଦ୍ଧ’ ମନାୟା ଜାତା ହୈ।

Found a Mistake or Error? Report it Now