|| बाल ग्रहरक्षा स्तोत्रम् ||
आदाय कृष्णं सन्त्रस्ता यशोदापि द्विजोत्तम ।
गोपुच्छं भ्राम्य हस्तेन बालदोषमपाकरोत् ॥ १ ॥
गोकरीषमुपादाय नन्दगोपोऽपि मस्तके ।
कृष्णस्य प्रददौ रक्षां कुर्वित्येतदुदीरयन् ॥ २ ॥
नन्दगोप उवच –
रक्षतु त्वामशेषाणां भूतानां प्रभवो हरिः ।
यस्य नाभिसमुद्भूतपङ्कजादभवज्जगत् ॥ ३ ॥
येन दम्ष्ट्राग्रविधृता धारयत्यवनी जगत् ।
वराहरूपदृग्देवस्सत्त्वां रक्षतु केशवः ॥ ४ ॥
नखाङ्कुरविनिर्भिन्न वैरिवक्षःस्थलो विभुः ।
नृसिंहरूपी सर्वत्र रक्षतु त्वां जनार्दनः ॥ ५ ॥
वामनो रक्षतु सदा भवन्तं यः क्षणादभूत् ।
त्रिविक्रमः क्रमाक्रान्तत्रैलोक्यस्स्फुरदायुधः ॥ ६ ॥
शिरस्ते पातु गोविन्दः कठं रक्षतु केशवः ।
गुह्यं सजठरं विष्णुर्जङ्घे पादौ जनार्दनः ॥ ७ ॥
मुखं बाहू प्रबाहू च मनस्सर्वेन्द्रियाणि च ।
रक्षत्वव्याहतैश्वर्यस्तव नारायणोऽव्ययः ॥ ८ ॥
शङ्खचक्रगदापाणेश्शङ्खनादहताः क्षयम् ।
गच्छन्तु प्रेतकूष्माण्डराक्षसा ये तवाहिताः ॥ ९ ॥
त्वां पातु दिक्षु वैकुण्ठो विदिक्षु मधुसूदनः ।
हृषीकेशोऽम्बरे भूमौ रक्षतु त्वां महीधरः ॥ १० ॥
श्रीपराशर उवाच –
एवं कृतस्वस्त्ययनो नन्दगोपेन बालकः ।
शायितश्शकटस्याधो बालपर्यङ्किकातले ॥ ११ ॥
वनमाली गदी शार्ङ्गी शङ्खी चक्री च नन्दकी ।
श्रीमान्नारायणो विष्णुर्वासुदेवोऽभिरक्षतु ॥ १२ ॥
श्रीश्रीश्शुभं भूयात् ।
इति बालग्रहरक्षा स्तोत्रम् ।
Found a Mistake or Error? Report it Now
