ਹਨੁਮਾਨ ਚਾਲੀਸਾ ਪਾਠ ਰਾਮਭਦ੍ਰਾਚਾਰ੍ਯ PDF ਪੰਜਾਬੀ

|| ਹਨੁਮਾਨ ਚਾਲੀਸਾ ਪਾਠ ਰਾਮਭਦ੍ਰਾਚਾਰ੍ਯ ||

|| ਦੋਹਾ ||

ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਰਜ, ਨਿਜ ਮਨੁ ਮੁਕੁਰੁ ਸੁਧਾਰਿ।
ਬਰਨਉੰ ਰਘੁਬਰ ਬਿਮਲ ਜਸੁ, ਜੋ ਦਾਯਕੁ ਫਲ ਚਾਰਿ॥
ਬੁੱਧਿਹੀਨ ਤਨੁ ਜਾਨਿਕੇ, ਸੁਮਿਰੌਂ ਪਵਨ ਕੁਮਾਰ।
ਬਲ ਬੁੱਧਿ ਵਿਦ੍ਯਾ ਦੇਹੁ ਮੋਹਿੰ, ਹਰਹੁ ਕਲੇਸ਼ ਵਿਕਾਰ॥

|| ਚੌਪਾਈ ||

ਜਯ ਹਨੁਮਾਨ ਜ੍ਞਾਨ ਗੁਨ ਸਾਗਰ।
ਜਯ ਕਪੀਸ ਤਿਹੁੰ ਲੋਕ ਉਜਾਗਰ॥
ਰਾਮਦੂਤ ਅਤੁਲਿਤ ਬਲ ਧਾਮਾ।
ਅੰਜਨਿ–ਪੁਤ੍ਰ ਪਵਨਸੁਤ ਨਾਮਾ॥

ਮਹਾਵੀਰ ਵਿਕ੍ਰਮ ਬਜਰੰਗੀ।
ਕੁਮਤਿ ਨਿਵਾਰ ਸੁਮਤਿ ਕੇ ਸੰਗੀ॥
ਕੰਚਨ ਬਰਨ ਵਿਰਾਜ ਸੁਵੇਸਾ।
ਕਾਨਨ ਕੁਣ੍ਡਲ ਕੁੰਚਿਤ ਕੇਸਾ॥

ਹਾਥ ਬਜ੍ਰ ਔਰ ਧ੍ਵਜਾ ਬਿਰਾਜੈ।
ਕਾਂਧੇ ਮੂੰਜ ਜਨੇਊ ਸਾਜੈ।
‘ਸ਼ੰਕਰ ਸ੍ਵਯੰ ਕੇਸਰੀ ਨੰਦਨ’।
ਤੇਜ ਪ੍ਰਤਾਪ ਮਹਾ ਜਗਬਨ੍ਦਨ॥

ਵਿਦ੍ਯਾਵਾਨ ਗੁਨੀ ਅਤਿ ਚਾਤੁਰ।
ਰਾਮ ਕਾਜ ਕਰਿਬੇ ਕੋ ਆਤੁਰ॥
ਪ੍ਰਭੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੁਨਿਬੇ ਕੋ ਰਸਿਯਾ।
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸੀਤਾ ਮਨ ਬਸਿਯਾ॥

ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਰੂਪ ਧਰਿ ਸਿਯਹਿੰ ਦਿਖਾਵਾ।
ਵਿਕਟ ਰੂਪ ਧਰਿ ਲੰਕ ਜਰਾਵਾ॥
ਭੀਮ ਰੂਪ ਧਰਿ ਅਸੁਰ ਸੰਹਾਰੇ।
ਰਾਮਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕੇ ਕਾਜ ਸੰਵਾਰੇ॥

ਲਾਯ ਸੰਜੀਵਨ ਲਖਨ ਜਿਯਾਯੇ।
ਸ਼੍ਰੀਰਘੁਬੀਰ ਹਰਸ਼਼ਿ ਉਰ ਲਾਯੇ॥
ਰਘੁਪਤਿ ਕੀਨ੍ਹੀਂ ਬਹੁਤ ਬੜਾਈ।
ਤੁਮ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯ ਭਰਤਹਿ ਸਮ ਭਾਈ॥

ਸਹਸ ਬਦਨ ਤੁਮ੍ਹਰੋ ਯਸ਼ ਗਾਵੈਂ।
ਅਸ ਕਹਿ ਸ਼੍ਰੀਪਤਿ ਕੰਠ ਲਗਾਵੈਂ॥
ਸਨਕਾਦਿਕ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਦਿ ਮੁਨੀਸਾ।
ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਸਹਿਤ ਅਹੀਸਾ॥

ਜਮ ਕੁਬੇਰ ਦਿਕ੍ਪਾਲ ਜਹਾਂ ਤੇ।
ਕਵਿ ਕੋਵਿਦ ਕਹਿ ਸਕੇ ਕਹਾਂ ਤੇ॥
ਤੁਮ ਉਪਕਾਰ ਸੁਗ੍ਰੀਵਹਿੰ ਕੀਨ੍ਹਾ।
ਰਾਮ ਮਿਲਾਯ ਰਾਜਪਦ ਦੀਨ੍ਹਾ॥

ਤੁਮ੍ਹਰੋ ਮੰਤ੍ਰ ਵਿਭੀਸ਼਼ਨ ਮਾਨਾ।
ਲੰਕੇਸ਼੍ਵਰ ਭਯੇ ਸਬ ਜਗ ਜਾਨਾ॥
ਜੁਗ ਸਹਸ੍ਰ ਯੋਜਨ ਪਰ ਭਾਨੂ।
ਲੀਲ੍ਯੋ ਤਾਹਿ ਮਧੁਰ ਫਲ ਜਾਨੂ॥

ਪ੍ਰਭੁ ਮੁਦ੍ਰਿਕਾ ਮੇਲਿ ਮੁਖ ਮਾਹੀਂ।
ਜਲਧਿ ਲਾਂਘਿ ਗਯੇ ਅਚਰਜ ਨਾਹੀਂ॥
ਦੁਰ੍ਗਮ ਕਾਜ ਜਗਤ ਕੇ ਜੇਤੇ।
ਸੁਗਮ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਤੁਮ੍ਹਰੇ ਤੇਤੇ॥

ਰਾਮ ਦੁਆਰੇ ਤੁਮ ਰਖਵਾਰੇ।
ਹੋਤ ਨ ਆਜ੍ਞਾ ਬਿਨੁ ਪੈਸਾਰੇ॥
ਸਬ ਸੁਖ ਲਹੈ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ਸਰਨਾ।
ਤੁਮ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕ ਕਾਹੂ ਕੋ ਡਰਨਾ॥

ਆਪਨ ਤੇਜ ਸਮ੍ਹਾਰੋ ਆਪੈ।
ਤੀਨੋਂ ਲੋਕ ਹਾਂਕ ਤੇਂ ਕਾਂਪੈ॥
ਭੂਤ–ਪਿਸ਼ਾਚ ਨਿਕਟ ਨਹਿੰ ਆਵੈ।
ਮਹਾਵੀਰ ਜਬ ਨਾਮ ਸੁਨਾਵੈ॥

ਨਾਸੈ ਰੋਗ ਹਰੈ ਸਬ ਪੀਰਾ।
ਜਪਤ ਨਿਰੰਤਰ ਹਨੁਮਤ ਬੀਰਾ॥
ਸੰਕਟ ਤੇਂ ਹਨੁਮਾਨ ਛੁੜਾਵੈ।
ਮਨ-ਕ੍ਰਮ-ਵਚਨ ਧ੍ਯਾਨ ਜੋ ਲਾਵੈ॥

‘ਸਬ ਪਰ ਰਾਮ ਰਾਯ ਸਿਰ ਤਾਜਾ‘।
ਤਿਨਕੇ ਕਾਜ ਸਕਲ ਤੁਮ ਸਾਜਾ।
ਔਰ ਮਨੋਰਥ ਜੋ ਕੋਈ ਲਾਵੈ।
ਤਾਸੋ ਅਮਿਤ ਜੀਵਨ ਫਲ ਪਾਵੇ॥

ਚਾਰੋਂ ਜੁਗ ਪਰਤਾਪ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ।
ਹੈ ਪਰਸਿੱਧ ਜਗਤ ਉਜਿਯਾਰਾ॥
ਸਾਧੁ ਸਨ੍ਤ ਕੇ ਤੁਮ ਰਖਵਾਰੇ।
ਅਸੁਰ ਨਿਕੰਦਨ ਰਾਮ ਦੁਲਾਰੇ॥

ਅਸ਼਼੍ਟ ਸਿੱਧਿ ਨਵ ਨਿਧਿ ਕੇ ਦਾਤਾ।
ਅਸ ਵਰ ਦੀਨ ਜਾਨਕੀ ਮਾਤਾ॥
ਰਾਮ ਰਸਾਯਨ ਤੁਮ੍ਹਰੇ ਪਾਸਾ।
‘ ਸਾਦਰ ਹੋ ਰਘੁਪਤਿ ਕੇ ਦਾਸਾ ‘॥

ਤੁਮ੍ਹਰੇ ਭਜਨ ਰਾਮ ਕੋ ਪਾਵੈ।
ਜਨਮ-ਜਨਮ ਕੇ ਦੁਖ ‘ਬਿਸਰਾਵੈ॥
ਅਨ੍ਤਕਾਲ ਰਘੁਬਰਪੁਰ ਜਾਈ।
ਜਹਾਂ ਜਨ੍ਮ ਹਰਿ-ਭਕ੍ਤ ਕਹਾਈ॥

ਔਰ ਦੇਵਤਾ ਚਿੱਤ ਨ ਧਰਈ।
ਹਨੁਮਤ ਸੇਈ ਸਰ੍ਵ ਸੁਖ ਕਰਈ॥
ਸੰਕਟ ਕਟੈ ਮਿਟੈ ਸਬ ਪੀਰਾ।
ਜੋ ਸੁਮਿਰੈ ਹਨੁਮਤ ਬਲਬੀਰਾ॥

ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਹਨੁਮਾਨ ਗੋਸਾਈਂ।
ਕ੍ਰੁਪਾ ਕਰਹੁ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕੀ ਨਾਈਂ॥
‘ਯਹ ਸਤ ਬਾਰ ਪਾਠ ਕਰ ਜੋਈ’ l
ਛੂਟਹਿ ਬੰਦਿ ਮਹਾਸੁਖ ਹੋਈ॥

ਜੋ ਯਹ ਪੜ੍ਹੈ ਹਨੁਮਾਨ ਚਾਲੀਸਾ।
ਹੋਯ ਸਿੱਧਿ ਸਾਖੀ ਗੌਰੀਸਾ॥
ਤੁਲਸੀਦਾਸ ਸਦਾ ਹਰਿ ਚੇਰਾ।
ਕੀਜੈ ਨਾਥ ਹ੍ਰੁਦਯ ਮਹੰ ਡੇਰਾ॥

|| ਦੋਹਾ ||

ਪਵਨ ਤਨਯ ਸੰਕਟ ਹਰਨ,
ਮੰਗਲ ਮੂਰਤਿ ਰੂਪ।
ਰਾਮ ਲਖਨ ਸੀਤਾ ਸਹਿਤ,
ਹ੍ਰੁਦਯ ਬਸਹੁ ਸੁਰ ਭੂਪ॥

|| ਜਯ-ਘੋਸ਼਼ ||

ਬੋਲੋ ਸਿਯਾਵਰ ਰਾਮਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਜਯ
ਬੋਲੋ ਪਵਨਸੁਤ ਹਨੁਮਾਨ ਕੀ ਜਯ
ਬੋਲ ਬਜਰੰਗਬਲੀ ਕੀ ਜਯ।
ਪਵਨਪੁਤ੍ਰ ਹਨੁਮਾਨ ਕੀ ਜਯ॥