શ્રી હનુમાન બાહુક પાઠ PDF ગુજરાતી

શ્રી હનુમાન બાહુક પાઠ ગુજરાતી Lyrics

|| શ્રી હનુમાન બાહુક પાઠ ||

શ્રીગણેશાય નમઃ
શ્રીજાનકીવલ્લભો વિજયતે
શ્રીમદ્-ગોસ્વામી-તુલસીદાસ-કૃત

|| છપ્પય ||

સિંધુ-તરન, સિય-સોચ હરન, રબિ-બાલબરન-તનુ .
ભુજ બિસાલ, મૂરતિ કરાલ કાલહુકો કાલ જનુ ..
ગહન-દહન-નિરદહન-લંક નિઃસંક, બંક-ભુવ .
જાતુધાન-બલવાન-માન-મદ-દવન પવનસુવ ..
કહ તુલસિદાસ સેવત સુલભ, સેવક હિત સન્તત નિકટ.
ગુનગનત, નમત, સુમિરત, જપત, સમન સકલ-સંકટ-બિકટ ..૧..

સ્વર્ન-સૈલ-સંકાસ કોટિ-રબિ-તરુન તેજ ઘન.
ઉર બિસાલ, ભુજ દણ્ડ ચણ્ડ નખ બજ્ર બજ્રતન ..
પિંગ નયન, ભૃકુટી કરાલ રસના દસનાનન.
કપિસ કેસ, કરકસ લઁગૂર, ખલ-દલ-બલ-ભાનન..
કહ તુલસિદાસ બસ જાસુ ઉર મારુતસુત મૂરતિ બિકટ.
સંતાપ પાપ તેહિ પુરુષ પહિં સપનેહુઁ નહિં આવત નિકટ..૨..

|| ઝૂલના ||

પઞ્ચમુખ-છમુખ-ભૃગુમુખ્ય ભટ-અસુર-સુર, સર્વ-સરિ-સમર સમરત્થ સૂરો.
બાઁકુરો બીર બિરુદૈત બિરુદાવલી, બેદ બંદી બદત પૈજપૂરો..
જાસુ ગુનગાથ રઘુનાથ કહ, જાસુબલ, બિપુલ-જલ-ભરિત જગ-જલધિ ઝૂરો.
દુવન-દલ-દમનકો કૌન તુલસીસ હૈ પવન કો પૂત રજપૂત રુરો..૩..

|| ઘનાક્ષરી ||

ભાનુસોં પઢ઼ન હનુમાન ગયે ભાનુ મન-અનુમાનિ સિસુકેલિ કિયો ફેરફાર સો .
પાછિલે પગનિ ગમ ગગન મગન-મન, ક્રમકો ન ભ્રમ, કપિ બાલક-બિહાર સો..
કૌતુક બિલોકિ લોકપાલ હરિ હર બિધિ, લોચનનિ ચકાચૌંધી ચિત્તનિ ખભાર સો.
બલ કૈધૌં બીરરસ, ધીરજ કૈ, સાહસ કૈ, તુલસી સરીર ધરે સબનિકો સાર સો..૪..

ભારત મેં પારથ કે રથ કેતુ કપિરાજ, ગાજ્યો સુનિ કુરુરાજ દલ હલબલ ભો.
કહ્યો દ્રોન ભીષમ સમીરસુત મહાબીર, બીર-રસ-બારિ-નિધિ જાકો બલ જલ ભો..
બાનર સુભાય બાલકેલિ ભૂમિ ભાનુ લાગિ, ફલઁગ ફલાઁગહૂઁતેં ઘાટિ નભતલ ભો.
નાઇ-નાઇ માથ જોરિ-જોરિ હાથ જોધા જોહૈં, હનુમાન દેખે જગજીવન કો ફલ ભો ..૫..

ગોપદ પયોધિ કરિ હોલિકા જ્યોં લાઈ લંક, નિપટ નિસંક પરપુર ગલબલ ભો.
દ્રોન-સો પહાર લિયો ખ્યાલ હી ઉખારિ કર, કંદુક-જ્યોં કપિખેલ બેલ કૈસો ફલ ભો..
સંકટસમાજ અસમંજસ ભો રામરાજ, કાજ જુગ-પૂગનિકો કરતલ પલ ભો.
સાહસી સમત્થ તુલસીકો નાહ જાકી બાઁહ, લોક પાલ પાલન કો ફિર થિર થલ ભો..૬..

કમઠકી પીઠિ જાકે ગોડ઼નિકી ગાડ઼ૈં માનો, નાપકે ભાજન ભરિ જલનિધિ-જલ ભો.
જાતુધાન-દાવન પરાવન કો દુર્ગ ભયો, મહામીનબાસ તિમિ તોમનિકો થલ ભો..
કુમ્ભકર્ન-રાવન-પયોદનાદ-ઈંધનકો, તુલસી પ્રતાપ જાકો પ્રબલ અનલ ભો.
ભીષમ કહત મેરે અનુમાન હનુમાન-સારિખો ત્રિકાલ ન ત્રિલોક મહાબલ ભો..૭..

દૂત રામરાયકો, સપૂત પૂત પૌનકો, તૂ, અંજનીકો નન્દન પ્રતાપ ભૂરિ ભાનુ સો.
સીય-સોચ-સમન, દુરિત-દોષ-દમન, સરન આયે અવન, લખનપ્રિય પ્રાન સો..
દસમુખ દુસહ દરિદ્ર દરિબેકો ભયો, પ્રકટ તિલોક ઓક તુલસી નિધાન સો.
જ્ઞાન-ગુનવાન બલવાન સેવા સાવધાન, સાહેબ સુજાન ઉર આનુ હનુમાન સો..૮..

દવન-દુવન-દલ ભુવન-બિદિત બલ, બેદ જસ ગાવત બિબુધ બંદીછોર કો.
પાપ-તાપ-તિમિર તુહિન-વિઘટન-પટુ, સેવક-સરોરુહ સુખદ ભાનુ ભોર કો..
લોક-પરલોકતેં બિસોક સપને ન સોક, તુલસીકે હિયે હૈ ભરોસો એક ઓરકો.
રામકો દુલારો દાસ બામદેવકો નિવાસ, નામ કલિ-કામતરુ કેસરી-કિસોરકો..૯..

મહાબલ-સીમ, મહાભીમ, મહાબાનઇત, મહાબીર બિદિત બરાયો રઘુબીર કો.
કુલિસ-કઠોરતનુ જોરપરૈ રોર રન, કરુના-કલિત મન ધારમિક ધીરકો..
દુર્જનકો કાલસો કરાલ પાલ સજ્જનકો, સુમિરે હરનહાર તુલસીકી પીરકો.
સીય-સુખદાયક દુલારો રઘુનાયકકો, સેવક સહાયક હૈ સાહસી સમીર કો..૧૦..

રચિબેકો બિધિ જૈસે, પાલિબેકો હરિ, હર, મીચ મારિબેકો, જ્યાઇબેકો સુધાપાન ભો.
ધરિબેકો ધરનિ, તરનિ તમ દલિબેકો, સોખિબે કૃસાનુ, પોષિબેકો હિમ-ભાનુ ભો..
ખલ-દુઃખ-દોષિબેકો, જન-પરિતોષિબેકો, માઁગિબો મલીનતાકો મોદક સુદાન ભો.
આરતકી આરતિ નિવારિબેકો તિહુઁ પુર, તુલસીકો સાહેબ હઠીલો હનુમાન ભો..૧૧..

સેવક સ્યોકાઈ જાનિ જાનકીસ માનૈ કાનિ, સાનુકૂલ સૂલપાનિ નવૈ નાથ નાઁકકો.
દેવી દેવ દાનવ દયાવને હ્વૈ જોરૈં હાથ, બાપુરે બરાક કહા ઔર રાજા રાઁકકો..
જાગત સોવત બૈઠે બાગત બિનોદ મોદ, તાકૈ જો અનર્થ સો સમર્થ એક આઁકકો.
સબ દિન રૂરો પરૈ પૂરો જહાઁ-તહાઁ તાહિ, જાકે હૈ ભરોસો હિયે હનુમાન હાઁકકો..૧૨..

સાનુગ સગૌરિ સાનુકૂલ સૂલપાનિ તાહિ, લોકપાલ સકલ લખન રામ જાનકી.
લોક પરલોકકો બિસોક સો તિલોક તાહિ, તુલસી તમાઇ કહા કાહૂ બીર આનકી..
કેસરીકિસોર બન્દીછોર કે નેવાજે સબ, કીરતિ બિમલ કપિ કરુનાનિધાનકી.
બાલક-જ્યોં પાલિહૈં કૃપાલુ મુનિ સિદ્ધ તાકો, જાકે હિયે હુલસતિ હાઁક હનુમાનકી..૧૩..

કરુના નિધાન, બલબુદ્ધિકે નિધાન, મોદ-મહિમાનિધાન, ગુન-જ્ઞાનકે નિધાન હૌ.
બામદેવ-રૂપ, ભૂપ રામ કે સનેહી, નામ, લેત-દેત અર્થ ધર્મ કામ નિરબાન હૌ..
આપને પ્રભાવ, સીતાનાથકે સુભાવ સીલ, લોક-બેદ-બિધિકે બિદુષ હનુમાન હૌ.
મનકી, બચનકી, કરમકી તિહૂઁ પ્રકાર, તુલસી તિહારો તુમ સાહેબ સુજાન હૌ..૧૪..

મનકો અગમ, તન સુગમ કિયે કપીસ, કાજ મહારાજકે સમાજ સાજ સાજે હૈં.
દેવ-બંદીછોર રનરોર કેસરીકિસોર, જુગ-જુગ જગ તેરે બિરદ બિરાજે હૈં..
બીર બરજોર, ઘટિ જોર તુલસીકી ઓર, સુનિ સકુચાને સાધુ, ખલગન ગાજે હૈં.
બિગરી સઁવાર અંજનીકુમાર કીજે મોહિં, જૈસે હોત આયે હનુમાનકે નિવાજે હૈં..૧૫..

|| સવૈયા ||

જાનસિરોમનિ હૌ હનુમાન સદા જનકે મન બાસ તિહારો.
ઢારો બિગારો મૈં કાકો કહા કેહિ કારન ખીઝત હૌં તો તિહારો..
સાહેબ સેવક નાતે તે હાતો કિયો સો તહાઁ તુલસીકો ન ચારો.
દોષ સુનાયે તેં આગેહુઁકો હોશિયાર હ્વૈ હોં મન તૌ હિય હારો..૧૬..

તેરે થપે ઉથપૈ ન મહેસ, થપૈ થિરકો કપિ જે ઉર ઘાલે.
તેરે નિવાજે ગરીબનિવાજ બિરાજત બૈરિનકે ઉર સાલે..
સંકટ સોચ સબૈ તુલસી લિયે નામ ફટૈ મકરીકે-સે જાલે.
બૂઢ઼ ભયે, બલિ, મેરિહિ બાર, કિ હારિ પરે બહુતૈ નત પાલે..૧૭..

સિંધુ તરે, બડ઼ે બીર દલે ખલ, જારે હૈં લંક સે બંક મવા સે.
તૈં રન-કેહરિ કેહરિકે બિદલે અરિ-કુંજર છૈલ છવા સે..
તોસોં સમત્થ સુસાહેબ સેઇ સહૈ તુલસી દુખ દોષ દવાસે.
બાનર બાજ બઢ઼ે ખલ-ખેચર, લીજત ક્યોં ન લપેટિ લવા-સે..૧૮..

અચ્છ-બિમર્દન કાનન-ભાનિ દસાનન આનન ભા ન નિહારો.
બારિદનાદ અકંપન કુંભકરન્ન સે કુંજર કેહરિ-બારો..
રામ-પ્રતાપ-હુતાસન, કચ્છ, બિપચ્છ, સમીર સમીરદુલારો.
પાપતેં, સાપતેં, તાપ તિહૂઁતેં સદા તુલસી કહઁ સો રખવારો..૧૯..

|| ઘનાક્ષરી ||

જાનત જહાન હનુમાનકો નિવાજ્યૌ જન, મન અનુમાનિ, બલિ, બોલ ન બિસારિયે.
સેવા-જોગ તુલસી કબહુઁ કહા ચૂક પરી, સાહેબ સુભાવ કપિ સાહિબી સઁભારિયે..
અપરાધી જાનિ કીજૈ સાસતિ સહસ ભાઁતિ, મોદક મરૈ જો, તાહિ માહુર ન મારિયે.
સાહસી સમીરકે દુલારે રઘુબીરજૂકે, બાઁહ પીર મહાબીર બેગિ હી નિવારિયે..૨૦..

બાલક બિલોકિ, બલિ, બારેતેં આપનો કિયો, દીનબન્ધુ દયા કીન્હીં નિરુપાધિ ન્યારિયે.
રાવરો ભરોસો તુલસીકે, રાવરોઈ બલ, આસ રાવરીયૈ, દાસ રાવરો બિચારિયે..
બડ઼ો બિકરાલ કલિ, કાકો ન બિહાલ કિયો, માથે પગુ બલિકો, નિહારિ સો નિવારિયે.
કેસરીકિસોર, રનરોર, બરજોર બીર, બાઁહુપીર રાહુમાતુ જ્યૌં પછારિ મારિયે..૨૧..

ઉથપે થપનથિર થપે ઉથપનહાર, કેસરીકુમાર બલ આપનો સઁભારિયે.
રામ કે ગુલામનિકો કામતરુ રામદૂત, મોસે દીન દૂબરેકો તકિયા તિહારિયે..
સાહેબ સમર્થ તોસોં તુલસીકે માથે પર, સોઊ અપરાધ બિનુ બીર, બાઁધિ મારિયે.
પોખરી બિસાલ બાઁહુ, બલિ બારિચર પીર, મકરી જ્યૌં પકરિકૈ બદન બિદારિયે..૨૨..

રામકો સનેહ, રામ સાહસ લખન સિય, રામકી ભગતિ, સોચ સંકટ નિવારિયે.
મુદ-મરકટ રોગ-બારિનિધિ હેરિ હારે, જીવ-જામવંતકો ભરોસો તેરો ભારિયે..
કૂદિયે કૃપાલ તુલસી સુપ્રેમ-પબ્બયતેં, સુથલ સુબેલ ભાલૂ બૈઠિકૈ બિચારિયે.
મહાબીર બાઁકુરે બરાકી બાઁહપીર ક્યોં ન, લંકિની જ્યોં લાતઘાત હી મરોરિ મારિયે..૨૩..

લોક-પરલોકહુઁ તિલોક ન બિલોકિયત, તોસે સમરથ ચષ ચારિહૂઁ નિહારિયે.
કર્મ, કાલ, લોકપાલ, અગ-જગ જીવજાલ, નાથ હાથ સબ નિજ મહિમા બિચારિયે..
ખાસ દાસ રાવરો, નિવાસ તેરો તાસુ ઉર, તુલસી સો, દેવ દુખી દેખિયત ભારિયે.
બાત તરુમૂલ બાઁહુસૂલ કપિકચ્છુ-બેલિ, ઉપજી સકેલિ કપિકેલિ હી ઉખારિયે..૨૪..

કરમ-કરાલ-કંસ ભૂમિપાલકે ભરોસે, બકી બકભગિની કાહૂતેં કહા ડરૈગી.
બડ઼ી બિકરાલ બાલઘાતિની ન જાત કહિ, બાઁહુબલ બાલક છબીલે છોટે છરૈગી..
આઈ હૈ બનાઇ બેષ આપ હી બિચારિ દેખ, પાપ જાય સબકો ગુનીકે પાલે પરૈગી.
પૂતના પિસાચિની જ્યૌં કપિકાન્હ તુલસીકી, બાઁહપીર મહાબીર, તેરે મારે મરૈગી..૨૫..

ભાલકી કિ કાલકી કિ રોષકી ત્રિદોષકી હૈ, બેદન બિષમ પાપ-તાપ છલછાઁહકી.
કરમન કૂટકી કિ જન્ત્ર મન્ત્ર બૂટકી, પરાહિ જાહિ પાપિની મલીન મન માઁહકી..
પૈહહિ સજાય નત કહત બજાય તોહિ, બાવરી ન હોહિ બાનિ જાનિ કપિનાઁહકી.
આન હનુમાનકી દોહાઈ બલવાનકી, સપથ મહાબીરકી જો રહૈ પીર બાઁહકી..૨૬..

સિંહિકા સઁહારિ બલ, સુરસા સુધારિ છલ, લંકિની પછારિ મારિ બાટિકા ઉજારી હૈ.
લંક પરજારિ મકરી બિદારિ બારબાર, જાતુધાન ધારિ ધૂરિધાની કરિ ડારી હૈ..
તોરિ જમકાતરિ મદોદરી કઢ઼ોરિ આની, રાવનકી રાની મેઘનાદ મહઁતારી હૈ.
ભીર બાઁહપીરકી નિપટ રાખી મહાબીર, કૌનકે સકોચ તુલસીકે સોચ ભારી હૈ..૨૭..

તેરો બાલકેલિ બીર સુનિ સહમત ધીર, ભૂલત સરીરસુધિ સક્ર-રબિ-રાહુકી.
તેરી બાઁહ બસત બિસોક લોકપાલ સબ, તેરો નામ લેત રહૈ આરતિ ન કાહુકી..
સામ દામ ભેદ બિધિ બેદહૂ લબેદ સિધિ, હાથ કપિનાથહીકે ચોટી ચોર સાહુકી.
આલસ અનખ પરિહાસકૈ સિખાવન હૈ, એતે દિન રહી પીર તુલસીકે બાહુકી..૨૮..

ટૂકનિકો ઘર-ઘર ડોલત કઁગાલ બોલિ, બાલ જ્યોં કૃપાલ નતપાલ પાલિ પોસો હૈ.
કીન્હી હૈ સઁભાર સાર અંજનીકુમાર બીર, આપનો બિસારિહૈં ન મેરેહૂ ભરોસો હૈ..
ઇતનો પરેખો સબ ભાઁતિ સમરથ આજુ, કપિરાજ સાઁચી કહૌં કો તિલોક તોસો હૈ.
સાસતિ સહત દાસ કીજે પેખિ પરિહાસ, ચીરીકો મરન ખેલ બાલકનિકો સો હૈ..૨૯..

આપને હી પાપતેં ત્રિતાપતેં કિ સાપતેં, બઢ઼ી હૈ બાઁહબેદન કહી ન સહિ જાતિ હૈ.
ઔષધ અનેક જન્ત્ર-મન્ત્ર-ટોટકાદિ કિયે, બાદિ ભયે દેવતા મનાયે અધિકાતિ હૈ..
કરતાર, ભરતાર, હરતાર, કર્મ, કાલ, કો હૈ જગજાલ જો ન માનત ઇતાતિ હૈ.
ચેરો તેરો તુલસી તૂ મેરો કહ્યો રામદૂત, ઢીલ તેરી બીર મોહિ પીરતેં પિરાતિ હૈ..૩૦..

દૂત રામરાયકો, સપૂત પૂત બાયકો, સમત્થ હાથ પાયકો સહાય અસહાયકો.
બાઁકી બિરદાવલી બિદિત બેદ ગાઇયત, રાવન સો ભટ ભયો મુઠિકાકે ઘાયકો..
એતે બડે઼ સાહેબ સમર્થકો નિવાજો આજ, સીદત સુસેવક બચન મન કાયકો.
થોરી બાઁહપીરકી બડ઼ી ગલાનિ તુલસીકો, કૌન પાપ કોપ, લોપ પ્રગટ પ્રભાય કો..૩૧..

દેવી દેવ દનુજ મનુજ મુનિ સિદ્ધ નાગ, છોટે બડ઼ે જીવ જેતે ચેતન અચેત હૈં.
પૂતના પિસાચી જાતુધાની જાતુધાન બામ, રામદૂતકી રજાઇ માથે માનિ લેત હૈં..
ઘોર જન્ત્ર મન્ત્ર કૂટ કપટ કુરોગ જોગ, હનુમાન આન સુનિ છાડ઼ત નિકેત હૈં.
ક્રોધ કીજે કર્મકો પ્રબોધ કીજે તુલસીકો, સોધ કીજે તિનકો જો દોષ દુખ દેત હૈં..૩૨..

તેરે બલ બાનર જિતાયે રન રાવનસોં, તેરે ઘાલે જાતુધાન ભયે ઘર-ઘરકે.
તેરે બલ રામરાજ કિયે સબ સુરકાજ, સકલ સમાજ સાજ સાજે રઘુબરકે..
તેરો ગુનગાન સુનિ ગીરબાન પુલકત, સજલ બિલોચન બિરંચિ હરિ હરકે.
તુલસી કે માથેપર હાથ ફેરો કીસનાથ, દેખિયે ન દાસ દુખી તોસે કનિગરકે..૩૩..

પાલો તેરે ટૂકકો પરેહૂ ચૂક મૂકિયે ન, કૂર કૌડ઼ી દૂકો હૌં આપની ઓર હેરિયે.
ભોરાનાથ ભોરેહી સરોષ હોત થોરે દોષ, પોષિ તોષિ થાપિ આપનો ન અવડેરિયે..
અંબુ તૂ હૌં અંબુચર, અંબુ તૂ હૌં ડિંભ, સો ન, બૂઝિયે બિલંબ અવલંબ મેરે તેરિયે.
બાલક બિકલ જાનિ પાહિ પ્રેમ પહિચાનિ, તુલસીકી બાઁહ પર લામીલૂમ ફેરિયે..૩૪..

ઘેરિ લિયો રોગનિ, કુજોગનિ, કુલોગનિ જ્યૌં, બાસર જલદ ઘન ઘટા ધુકિ ધાઈ હૈ.
બરસત બારિ પીર જારિયે જવાસે જસ, રોષ બિનુ દોષ, ધૂમ-મૂલ મલિનાઈ હૈ..
કરુનાનિધાન હનુમાન મહાબલવાન, હેરિ હઁસિ હાઁકિ ફૂઁકિ ફૌજૈં તૈં ઉડ઼ાઈ હૈ.
ખાયે હુતો તુલસી કુરોગ રાઢ઼ રાકસનિ, કેસરીકિસોર રાખે બીર બરિઆઈ હૈ..૩૫..

|| સવૈયા ||

રામગુલામ તુહી હનુમાન ગોસાઁઇ સુસાઁઇ સદા અનુકૂલો.
પાલ્યો હૌં બાલ જ્યોં આખર દૂ પિતુ માતુ સોં મંગલ મોદ સમૂલો..
બાઁહકી બેદન બાઁહપગાર પુકારત આરત આનઁદ ભૂલો.
શ્રી રઘુબીર નિવારિયે પીર રહૌં દરબાર પરો લટિ લૂલો..૩૬..

|| ઘનાક્ષરી ||

કાલકી કરાલતા કરમ કઠિનાઈ કીધૌં, પાપકે પ્રભાવકી સુભાય બાય બાવરે.
બેદન કુભાઁતિ સો સહી ન જાતિ રાતિ દિન, સોઈ બાઁહ ગહી જો ગહી સમીર ડાવરે..
લાયો તરુ તુલસી તિહારો સો નિહારિ બારિ, સીંચિયે મલીન ભો તયો હૈ તિહૂઁ તાવરે.
ભૂતનિકી આપની પરાયેકી કૃપાનિધાન, જાનિયત સબહીકી રીતિ રામ રાવરે..૩૭..

પાઁયપીર પેટપીર બાઁહપીર મુઁહપીર, જરજર સકલ સરીર પીરમઈ હૈ.
દેવ ભૂત પિતર કરમ ખલ કાલ ગ્રહ, મોહિપર દવરિ દમાનક સી દઈ હૈ..
હૌં તો બિન મોલકે બિકાનો બલિ બારેહી તેં, ઓટ રામનામકી લલાટ લિખિ લઈ હૈ.
કુંભજ કે કિંકર બિકલ બૂડ઼ે ગોખુરનિ, હાય રામરાય ઐસી હાલ કહૂઁ ભઈ હૈ..૩૮..

બાહુક-સુબાહુ નીચ લીચર-મરીચ મિલિ, મુઁહપીર-કેતુજા કુરોગ જાતુધાન હૈ.
રામ નામ જગજાપ કિયો ચહોં સાનુરાગ, કાલ કૈસે દૂત ભૂત કહા મેરે માન હૈ..
સુમિરે સહાય રામલખન આખર દોઊ, જિનકે સમૂહ સાકે જાગત જહાન હૈ.
તુલસી સઁભારિ તાડ઼કા-સઁહારિ ભારિ ભટ, બેધે બરગદસે બનાઇ બાનવાન હૈં..૩૯..

બાલપને સૂધે મન રામ સનમુખ ભયો, રામનામ લેત માઁગિ ખાત ટૂકટાક હૌં.
પર્યો લોકરીતિમેં પુનીત પ્રીતિ રામરાય, મોહબસ બૈઠો તોરિ તરકિતરાક હૌં..
ખોટે-ખોટે આચરન આચરત અપનાયો, અંજનીકુમાર સોધ્યો રામપાનિ પાક હૌં.
તુલસી ગોસાઇઁ ભયો ભોંડ઼ે દિન ભૂલિ ગયો, તાકો ફલ પાવત નિદાન પરિપાક હૌં..૪૦..

અસન-બસન-હીન બિષમ-બિષાદ-લીન, દેખિ દીન દૂબરો કરૈ ન હાય-હાય કો.
તુલસી અનાથસો સનાથ રઘુનાથ કિયો, દિયો ફલ સીલસિંધુ આપને સુભાયકો..
નીચ યહિ બીચ પતિ પાઇ ભરુહાઇગો, બિહાઇ પ્રભુ-ભજન બચન મન કાય કો.
તાતેં તનુ પેષિયત ઘોર બરતોર મિસ, ફૂટિ-ફૂટિ નિકસત લોન રામરાયકો..૪૧..

જિઓં જગ જાનકીજીવનકો કહાઇ જન, મરિબેકો બારાનસી બારિ સુરસરિ કો.
તુલસીકે દુહૂઁ હાથ મોદક હૈ ઐસે ઠાઉઁ, જાકે જિયે મુયે સોચ કરિહૈં ન લરિકો..
મોકો ઝૂઠો સાઁચો લોગ રામકો કહત સબ, મેરે મન માન હૈ ન હરકો ન હરિકો.
ભારી પીર દુસહ સરીરતેં બિહાલ હોત, સોઊ રઘુબીર બિનુ સકૈ દૂર કરિકો..૪૨..

સીતાપતિ સાહેબ સહાય હનુમાન નિત, હિત ઉપદેસકો મહેસ માનો ગુરુ કૈ.
માનસ બચન કાય સરન તિહારે પાઁય, તુમ્હરે ભરોસે સુર મૈં ન જાને સુરકૈ..
બ્યાધિ ભૂતજનિત ઉપાધિ કાહૂ ખલકી, સમાધિ કીજે તુલસીકો જાનિ જન ફુરકૈ.
કપિનાથ રઘુનાથ ભોલાનાથ ભૂતનાથ, રોગસિંધુ ક્યોં ન ડારિયત ગાય ખુરકૈ..૪૩..

કહોં હનુમાનસોં સુજાન રામરાયસોં, કૃપાનિધાન સંકરસોં સાવધાન સુનિયે.
હરષ વિષાદ રાગ રોષ ગુન દોષ મઈ, બિરચી બિરંચિ સબ દેખિયત દુનિયે..
માયા જીવ કાલકે કરમકે સુભાયકે, કરૈયા રામ બેદ કહૈં સાઁચી મન ગુનિયે.
તુમ્હતેં કહા ન હોય હાહા સો બુઝૈયે મોહિ, હૌં હૂઁ રહોં મૌન હી બયો સો જાનિ લુનિયે..૪૪..