|| श्री लक्ष्मीनृसिंहाष्टकम् ||
यं ध्यायसे स क्व तवास्ति देव
इत्युक्त ऊचे पितरं सशस्त्रम् ।
प्रह्लाद आस्तेखिलगो हरिः स
लक्ष्मीनृसिंहोऽवतु मां समन्तात् ॥ १ ॥
तदा पदाताडयदादिदैत्यः
स्तम्भं ततोऽह्नाय घुरूरुशब्दम् ।
चकार यो लोकभयङ्करं स
लक्ष्मीनृसिंहोऽवतु मां समन्तात् ॥ २ ॥
स्तम्भं विनिर्भिद्य विनिर्गतो यो
भयङ्कराकार उदस्तमेघः ।
जटानिपातैः स च तुङ्गकर्णो
लक्ष्मीनृसिंहोऽवतु मां समन्तात् ॥ ३ ॥
पञ्चाननास्यो मनुजाकृतिर्यो
भयङ्करस्तीक्ष्णनखायुधोऽरिम् ।
धृत्वा निजोर्वोर्विददार सोऽसौ
लक्ष्मीनृसिंहोऽवतु मां समन्तात् ॥ ४ ॥
वरप्रदोक्तेरविरोधतोऽरिं
जघान भृत्योक्तमृतं हि कुर्वन् ।
स्रग्वत्तदन्त्रं निदधौ स्वकण्ठे
लक्ष्मीनृसिंहोऽवतु मां समन्तात् ॥ ५ ॥
विचित्रदेहोऽपि विचित्रकर्मा
विचित्रशक्तिः स च केसरीह ।
पापं च तापं विनिवार्य दुःखं
लक्ष्मीनृसिंहोऽवतु मां समन्तात् ॥ ६ ॥
प्रह्लादः कृतकृत्योऽभूद्यत्कृपालेशतोऽमराः ।
निष्कण्टकं स्वधामापुः श्रीनृसिंहः स पातु माम् ॥ ७ ॥
दंष्ट्राकरालवदनो रिपूणां भयकृद्भयम् ।
इष्टदो हरति स्वस्य वासुदेवः स पातु माम् ॥ ८ ॥
इति श्रीमत्परमहंस परिव्राजकाचार्य श्रीवासुदेवानन्दसरस्वती विरचितं श्री लक्ष्मीनृसिंहाष्टकम् ।
Found a Mistake or Error? Report it Now
