|| ବଟ ସାବିତ୍ରୀ ପୂଜା ମୁହୂର୍ତ ||
ଅମାବସ୍ୟା ତିଥି ପ୍ରାରମ୍ଭ – ଜୂନ 05, 2024 କୋ 07:54 PM ବଜେ
ଅମାବସ୍ୟା ତିଥି ସମାପ୍ତ – ଜୂନ 06, 2024 କୋ 06:07 PM ବଜେ
|| ପୂଜା ବିଧି ||
- ଇସ ପାବନ ଦିନ ସୁବହ ଜଲ୍ଦୀ ଉଠକର ସ୍ନାନ ଆଦି ସେ ନିବୃତ୍ତ ହୋ ଜାଏଂ।
- ଘର କେ ମନ୍ଦିର ମେଂ ଦୀପ ପ୍ରଜ୍ୱଲିତ କରେଂ।
- ଇସ ପାବନ ଦିନ ବଟ ବୃକ୍ଷ କୀ ପୂଜା କା ବିଶେଷ ମହତ୍ୱ ହୋତା ହୈ।
- ବଟ ବୃକ୍ଷ କେ ନୀଚେ ସାବିତ୍ରି ଔର ସତ୍ୟବାନ କୀ ମୂର୍ତି କୋ ରଖେଂ।
- ଇସକେ ବାଦ ମୂର୍ତି ଔର ବୃକ୍ଷ ପର ଜଲ ଅର୍ପିତ କରେଂ।
- ଇସକେ ବାଦ ସଭୀ ପୂଜନ ସାମଗ୍ରୀ ଅର୍ପିତ କରେଂ।
- ଲାଲ କଲାବା କୋ ବୃକ୍ଷ ମେଂ ସାତ ବାର ପରିକ୍ରମା କରତେ ହୁଏ ବାନ୍ଧ ଦେଂ।
- ଇସ ଦିନ ବ୍ରତ କଥା ଭୀ ସୁନେଂ।
- ଇସ ଦିନ ଭଗବାନ କା ଅଧିକ ସେ ଅଧିକ ଧ୍ୟାନ କରେଂ।
|| ବଟ ସାବିତ୍ରୀ ବ୍ରତ କଥା ||
ବିବାହିତ ମହିଲାଓଂ କେ ବୀଚ ଅତ୍ୟଧିକ ପ୍ରଚଲିତ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ କୃଷ୍ଣ ଅମାବସ୍ୟା କେ ଦିନ ଆନେ ବାଲେ ସାବିତ୍ରୀ ବ୍ରତ କୀ କଥା ନିମ୍ନ ପ୍ରକାର ସେ ହୈ: ଭଦ୍ର ଦେଶ କେ ଏକ ରାଜା ଥେ, ଜିନକା ନାମ ଅଶ୍ୱପତି ଥା। ଭଦ୍ର ଦେଶ କେ ରାଜା ଅଶ୍ୱପତି କେ କୋଈ ସନ୍ତାନ ନ ଥୀ।
ଉନ୍ହୋଂନେ ସନ୍ତାନ କୀ ପ୍ରାପ୍ତି କେ ଲିଏ ମନ୍ତ୍ରୋଚ୍ଚାରଣ କେ ସାଥ ପ୍ରତିଦିନ ଏକ ଲାଖ ଆହୁତିୟାଁ ଦୀଂ। ଅଠାରହ ବର୍ଷୋଂ ତକ ଯହ କ୍ରମ ଜାରୀ ରହା। ଇସକେ ବାଦ ସାବିତ୍ରୀଦେବୀ ନେ ପ୍ରକଟ ହୋକର ବର ଦିୟା କି: ରାଜନ ତୁଝେ ଏକ ତେଜସ୍ୱୀ କନ୍ୟା ପୈଦା ହୋଗୀ। ସାବିତ୍ରୀଦେବୀ କୀ କୃପା ସେ ଜନ୍ମ ଲେନେ କେ କାରଣ ସେ କନ୍ୟା କା ନାମ ସାବିତ୍ରୀ ରଖା ଗୟା।
କନ୍ୟା ବଡ଼ୀ ହୋକର ବେହଦ ରୂପବାନ ହୁଈ। ଯୋଗ୍ୟ ବର ନ ମିଲନେ କୀ ବଜହ ସେ ସାବିତ୍ରୀ କେ ପିତା ଦୁଃଖୀ ଥେ। ଉନ୍ହୋଂନେ କନ୍ୟା କୋ ସ୍ୱୟଂ ବର ତଲାଶନେ ଭେଜା। ସାବିତ୍ରୀ ତପୋବନ ମେଂ ଭଟକନେ ଲଗୀ। ବହାଁ ସାଲ୍ୱ ଦେଶ କେ ରାଜା ଦ୍ୟୁମତ୍ସେନ ରହତେ ଥେ, କ୍ୟୋଙ୍କି ଉନକା ରାଜ୍ୟ କିସୀ ନେ ଛୀନ ଲିୟା ଥା। ଉନକେ ପୁତ୍ର ସତ୍ୟବାନ କୋ ଦେଖକର ସାବିତ୍ରୀ ନେ ପତି କେ ରୂପ ମେଂ ଉନକା ବରଣ କିୟା।
ଋଷିରାଜ ନାରଦ କୋ ଜବ ଯହ ବାତ ପତା ଚଲୀ ତୋ ବହ ରାଜା ଅଶ୍ୱପତି କେ ପାସ ପହୁଞ୍ଚେ ଔର କହା କି ହେ ରାଜନ! ଯହ କ୍ୟା କର ରହେ ହୈଂ ଆପ? ସତ୍ୟବାନ ଗୁଣବାନ ହୈଂ, ଧର୍ମାତ୍ମା ହୈଂ ଔର ବଲବାନ ଭୀ ହୈଂ, ପର ଉସକୀ ଆୟୁ ବହୁତ ଛୋଟୀ ହୈ, ବହ ଅଲ୍ପାୟୁ ହୈଂ। ଏକ ବର୍ଷ କେ ବାଦ ହୀ ଉସକୀ ମୃତ୍ୟୁ ହୋ ଜାଏଗୀ।
ଋଷିରାଜ ନାରଦ କୀ ବାତ ସୁନକର ରାଜା ଅଶ୍ୱପତି ଘୋର ଚିନ୍ତା ମେଂ ଡୂବ ଗଏ। ସାବିତ୍ରୀ ନେ ଉନସେ କାରଣ ପୂଛା, ତୋ ରାଜା ନେ କହା, ପୁତ୍ରୀ ତୁମନେ ଜିସ ରାଜକୁମାର କୋ ଅପନେ ବର କେ ରୂପ ମେଂ ଚୁନା ହୈ ବହ ଅଲ୍ପାୟୁ ହୈଂ। ତୁମ୍ହେ କିସୀ ଔର କୋ ଅପନା ଜୀବନ ସାଥୀ ବନାନା ଚାହିଏ।
ଇସ ପର ସାବିତ୍ରୀ ନେ କହା କି ପିତାଜୀ, ଆର୍ୟ କନ୍ୟାଏଂ ଅପନେ ପତି କା ଏକ ବାର ହୀ ବରଣ କରତୀ ହୈଂ, ରାଜା ଏକ ବାର ହୀ ଆଜ୍ଞା ଦେତା ହୈ ଔର ପଣ୍ଡିତ ଏକ ବାର ହୀ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରତେ ହୈଂ ଔର କନ୍ୟାଦାନ ଭୀ ଏକ ହୀ ବାର କିୟା ଜାତା ହୈ।
ସାବିତ୍ରୀ ହଠ କରନେ ଲଗୀଂ ଔର ବୋଲୀଂ ମୈଂ ସତ୍ୟବାନ ସେ ହୀ ବିବାହ କରୂଙ୍ଗୀ। ରାଜା ଅଶ୍ୱପତି ନେ ସାବିତ୍ରୀ କା ବିବାହ ସତ୍ୟବାନ ସେ କର ଦିୟା।
ସାବିତ୍ରୀ ଅପନେ ସସୁରାଲ ପହୁଞ୍ଚତେ ହୀ ସାସ-ସସୁର କୀ ସେବା କରନେ ଲଗୀ। ସମୟ ବୀତତା ଚଲା ଗୟା। ନାରଦ ମୁନି ନେ ସାବିତ୍ରୀ କୋ ପହଲେ ହୀ ସତ୍ୟବାନ କୀ ମୃତ୍ୟୁ କେ ଦିନ କେ ବାରେ ମେଂ ବତା ଦିୟା ଥା। ବହ ଦିନ ଜୈସେ-ଜୈସେ କରୀବ ଆନେ ଲଗା, ସାବିତ୍ରୀ ଅଧୀର ହୋନେ ଲଗୀଂ। ଉନ୍ହୋଂନେ ତୀନ ଦିନ ପହଲେ ସେ ହୀ ଉପବାସ ଶୁରୂ କର ଦିୟା। ନାରଦ ମୁନି ଦ୍ୱାରା କଥିତ ନିଶ୍ଚିତ ତିଥି ପର ପିତରୋଂ କା ପୂଜନ କିୟା।
ହର ଦିନ କୀ ତରହ ସତ୍ୟବାନ ଉସ ଦିନ ଭୀ ଲକଡ଼ୀ କାଟନେ ଜଙ୍ଗଲ ଚଲେ ଗୟେ ସାଥ ମେଂ ସାବିତ୍ରୀ ଭୀ ଗଈଂ। ଜଙ୍ଗଲ ମେଂ ପହୁଞ୍ଚକର ସତ୍ୟବାନ ଲକଡ଼ୀ କାଟନେ କେ ଲିଏ ଏକ ପେଡ଼ ପର ଚଢ଼ ଗୟେ। ତଭୀ ଉସକେ ସିର ମେଂ ତେଜ ଦର୍ଦ ହୋନେ ଲଗା, ଦର୍ଦ ସେ ବ୍ୟାକୁଲ ସତ୍ୟବାନ ପେଡ଼ ସେ ନୀଚେ ଉତର ଗୟେ। ସାବିତ୍ରୀ ଅପନା ଭବିଷ୍ୟ ସମଝ ଗଈଂ।
ସତ୍ୟବାନ କେ ସିର କୋ ଗୋଦ ମେଂ ରଖକର ସାବିତ୍ରୀ ସତ୍ୟବାନ କା ସିର ସହଲାନେ ଲଗୀଂ। ତଭୀ ବହାଂ ଯମରାଜ ଆତେ ଦିଖେ। ଯମରାଜ ଅପନେ ସାଥ ସତ୍ୟବାନ କୋ ଲେ ଜାନେ ଲଗେ। ସାବିତ୍ରୀ ଭୀ ଉନକେ ପୀଛେ-ପୀଛେ ଚଲ ପଡ଼ୀଂ।
ଯମରାଜ ନେ ସାବିତ୍ରୀ କୋ ସମଝାନେ କୀ କୋଶିଶ କୀ କି ଯହୀ ବିଧି କା ବିଧାନ ହୈ। ଲେକିନ ସାବିତ୍ରୀ ନହୀଂ ମାନୀ।
ସାବିତ୍ରୀ କୀ ନିଷ୍ଠା ଔର ପତିପରାୟଣତା କୋ ଦେଖ କର ଯମରାଜ ନେ ସାବିତ୍ରୀ ସେ କହା କି ହେ ଦେବୀ, ତୁମ ଧନ୍ୟ ହୋ। ତୁମ ମୁଝସେ କୋଈ ଭୀ ବରଦାନ ମାଙ୍ଗୋ।
1) ସାବିତ୍ରୀ ନେ କହା କି ମେରେ ସାସ-ସସୁର ବନବାସୀ ଔର ଅନ୍ଧେ ହୈଂ, ଉନ୍ହେଂ ଆପ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି ପ୍ରଦାନ କରେଂ। ଯମରାଜ ନେ କହା ଐସା ହୀ ହୋଗା। ଜାଓ ଅବ ଲୌଟ ଜାଓ। ଲେକିନ ସାବିତ୍ରୀ ଅପନେ ପତି ସତ୍ୟବାନ କେ ପୀଛେ-ପୀଛେ ଚଲତୀ ରହୀଂ। ଯମରାଜ ନେ କହା ଦେବୀ ତୁମ ବାପସ ଜାଓ। ସାବିତ୍ରୀ ନେ କହା ଭଗବନ ମୁଝେ ଅପନେ ପତିଦେବ କେ ପୀଛେ-ପୀଛେ ଚଲନେ ମେଂ କୋଈ ପରେଶାନୀ ନହୀଂ ହୈ। ପତି କେ ପୀଛେ ଚଲନା ମେରା କର୍ତବ୍ୟ ହୈ। ଯହ ସୁନକର ଉନ୍ହୋନେ ଫିର ସେ ଉସେ ଏକ ଔର ବର ମାଙ୍ଗନେ କେ ଲିଏ କହା।
2) ସାବିତ୍ରୀ ବୋଲୀଂ ହମାରେ ସସୁର କା ରାଜ୍ୟ ଛିନ ଗୟା ହୈ, ଉସେ ପୁନ: ବାପସ ଦିଲା ଦେଂ।
ଯମରାଜ ନେ ସାବିତ୍ରୀ କୋ ଯହ ବରଦାନ ଭୀ ଦେ ଦିୟା ଔର କହା ଅବ ତୁମ ଲୌଟ ଜାଓ। ଲେକିନ ସାବିତ୍ରୀ ପୀଛେ-ପୀଛେ ଚଲତୀ ରହୀଂ। ଯମରାଜ ନେ ସାବିତ୍ରୀ କୋ ତୀସରା ବରଦାନ ମାଙ୍ଗନେ କୋ କହା।
3) ଇସ ପର ସାବିତ୍ରୀ ନେ 100 ସନ୍ତାନୋଂ ଔର ସୌଭାଗ୍ୟ କା ବରଦାନ ମାଙ୍ଗା। ଯମରାଜ ନେ ଇସକା ବରଦାନ ଭୀ ସାବିତ୍ରୀ କୋ ଦେ ଦିୟା। ସାବିତ୍ରୀ ନେ ଯମରାଜ ସେ କହା କି ପ୍ରଭୁ ମୈଂ ଏକ ପତିବ୍ରତା ପତ୍ନୀ ହୂଂ ଔର ଆପନେ ମୁଝେ ପୁତ୍ରବତୀ ହୋନେ କା ଆଶୀର୍ୱାଦ ଦିୟା ହୈ। ଯହ ସୁନକର ଯମରାଜ କୋ ସତ୍ୟବାନ କେ ପ୍ରାଣ ଛୋଡ଼ନେ ପଡ଼େ। ଯମରାଜ ଅନ୍ତଧ୍ୟାନ ହୋ ଗଏ ଔର ସାବିତ୍ରୀ ଉସୀ ବଟ ବୃକ୍ଷ କେ ପାସ ଆ ଗଈ ଜହାଂ ଉସକେ ପତି କା ମୃତ ଶରୀର ପଡ଼ା ଥା।
ସତ୍ୟବାନ ଜୀବନ୍ତ ହୋ ଗୟା ଔର ଦୋନୋଂ ଖୁଶୀ-ଖୁଶୀ ଅପନେ ରାଜ୍ୟ କୀ ଓର ଚଲ ପଡ଼େ। ଦୋନୋଂ ଜବ ଘର ପହୁଞ୍ଚେ ତୋ ଦେଖା କି ମାତା-ପିତା କୋ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋ ଗଈ ହୈ। ଇସ ପ୍ରକାର ସାବିତ୍ରୀ-ସତ୍ୟବାନ ଚିରକାଲ ତକ ରାଜ୍ୟ ସୁଖ ଭୋଗତେ ରହେ।
ଅତଃ ପତିବ୍ରତା ସାବିତ୍ରୀ କେ ଅନୁରୂପ ହୀ, ପ୍ରଥମ ଅପନେ ସାସ-ସସୁର କା ଉଚିତ ପୂଜନ କରନେ କେ ସାଥ ହୀ ଅନ୍ୟ ବିଧିୟୋଂ କୋ ପ୍ରାରମ୍ଭ କରେଂ। ବଟ ସାବିତ୍ରୀ ବ୍ରତ କରନେ ଔର ଇସ କଥା କୋ ସୁନନେ ସେ ଉପବାସକ କେ ବୈବାହିକ ଜୀବନ ଯା ଜୀବନ ସାଥୀ କୀ ଆୟୁ ପର କିସୀ ପ୍ରକାର କା କୋଈ ସଙ୍କଟ ଆୟା ଭୀ ହୋ ତୋ ବୋ ଟଲ ଜାତା ହୈ।
|| ବଟ ସାବିତ୍ରୀ ଆରତୀ ||
ଅଶ୍ୱପତୀ ପୁସତା ଝାଲା॥ ନାରଦ ସାଗନ୍ତାତୀ ତୟାଲା॥
ଅଲ୍ପାୟୁଷୀ ସତ୍ୟବନ୍ତ॥ ସାବିତ୍ରୀ ନେ କାଂ ପ୍ରଣୀଲା॥
ଆଣଖୀ ବର ବରୀ ବାଳେ॥ ମନୀ ନିଶ୍ଚୟ ଜୋ କେଲା॥
ଆରତୀ ବଡରାଜା॥1॥
ଦୟାବନ୍ତ ଯମଦୂଜା। ସତ୍ୟବନ୍ତ ହୀ ସାବିତ୍ରୀ।
ଭାବେ କରୀନ ମୀ ପୂଜା। ଆରତୀ ବଡରାଜା ॥ଧୃ॥
ଜ୍ୟେଷ୍ଠମାସ ତ୍ରୟୋଦଶୀ। କରିତୀ ପୂଜନ ବଡାଶୀ ॥
ତ୍ରିରାତ ବ୍ରତ କରୂନୀୟା। ଜିଙ୍କୀ ତୂ ସତ୍ୟବନ୍ତାଶୀ।
ଆରତୀ ବଡରାଜା ॥2॥
ସ୍ୱର୍ଗାବାରୀ ଜାଊନିୟା। ଅଗ୍ନିଖାମ୍ବ କଚଳୀଲା॥
ଧର୍ମରାଜା ଉଚକଲା। ହତ୍ୟା ଘାଲିଲ ଜୀବାଲା।
ଯେଶ୍ର ଗେ ପତିବ୍ରତେ। ପତୀ ନେଈ ଗେ ଆପୁଲା॥
ଆରତୀ ବଡରାଜା ॥3॥
ଜାଊନିୟା ଯମାପାଶୀ। ମାଗତସେ ଆପୁଲା ପତୀ।
ଚାରୀ ବର ଦେଊନିୟା। ଦୟାବନ୍ତା ଦ୍ୟାବା ପତୀ।
ଆରତୀ ବଡରାଜା ॥4॥
ପତିବ୍ରତେ ତୁଝୀ କୀର୍ତୀ। ଐକୁନି ଜ୍ୟା ନାରୀ॥
ତୁଝେ ବ୍ରତ ଆଚରତୀ। ତୁଝୀ ଭୁବନେ ପାବତୀ॥
ଆରତୀ ବଡରାଜା ॥5॥
ପତିବ୍ରତେ ତୁଝୀ ସ୍ତୁତୀ। ତ୍ରିଭୁବନୀ ଜ୍ୟା କରିତୀ॥
ସ୍ୱର୍ଗୀ ପୁଷ୍ପବୃଷ୍ଟୀ କରୂନିୟା। ଆଣିଲାସୀ ଆପୁଲା ପତୀ॥
ଅଭୟ ଦେଊନିୟା। ପତିବ୍ରତେ ତାରୀ ତ୍ୟାସୀ॥
ଆରତୀ ବଡରାଜା ॥6॥.
Found a Mistake or Error? Report it Now
