The “Narak Chaturdashi Katha” refers to the traditional stories associated with the Hindu festival of Narak Chaturdashi, also known as Chhoti Diwali or Kali Chaudas. This festival is celebrated a day before Diwali. The most famous legend recounts Lord Krishna’s victory over the demon Narakasura, freeing sixteen thousand captive princesses. Another narrative focuses on the worship of Yama (the God of Death) by lighting a special “Yama Deepam” to avert untimely death and suffering in naraka (hell).
The term “Odia PDF” indicates a downloadable document containing these narratives transcribed in the Odia language and script. Such a file is a valuable resource for Odia-speaking communities, allowing them to read, understand, and share the religious significance and folklore of this important festival.
|| ନରକ ଚତୁର୍ଦଶୀ କଥା (Narak Chaturdashi Katha Odia PDF) ||
କାର୍ତିକ ମହୀନେ ମେଂ କୃଷ୍ଣ ପକ୍ଷ କୀ ଚତୁର୍ଦଶୀ କୋ ରୂପ ଚୌଦସ, ନରକ ଚତୁର୍ଦଶୀ କହତେ ହୈଂ। ବଙ୍ଗାଲ ମେଂ ଇସ ଦିନ କୋ ମାଂ କାଲୀ କେ ଜନ୍ମଦିନ କେ ରୂପ ମେଂ କାଲୀ ଚୌଦସ କେ ତୌର ପର ମନାୟା ଜାତା ହୈ। ଇସେ ଛୋଟୀ ଦୀପାବଲୀ ଭୀ କହତେ ହୈଂ। ଇସ ଦିନ ସ୍ନାନାଦି ସେ ନିବୃତ୍ତ ହୋକର ଯମରାଜ କା ତର୍ପଣ କର ତୀନ ଅଞ୍ଜଲି ଜଲ ଅର୍ପିତ କିୟା ଜାତା ହୈ। ସନ୍ଧ୍ୟା କେ ସମୟ ଦୀପକ ଜଲାଏ ଜାତେ ହୈଂ। ଚୌଦସ କେ ଦିନ ଦୀପକ ଜଲାନେ ସେ ଯମ ଯାତନା ସେ ମୁକ୍ତି ମିଲତୀ ହୈ ଔର ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଜୀ କା ସାଥ ବନା ରହତା ହୈ।
ପ୍ରାଚୀନ ସମୟ କୀ ବାତ ହୈ, ରନ୍ତିଦେବ ନାମକ ଏକ ରାଜା ଥା। ବହ ଅପନେ ପିଛଲେ ଜନ୍ମ ମେଂ ବହୁତ ଧର୍ମାତ୍ମା ଔର ଦାନୀ ଥା। ଉସକୀ ଖ୍ୟାତି ଦୂର-ଦୂର ତକ ଫୈଲୀ ହୁଈ ଥୀ। ଅପନେ ପୂର୍ୱ ଜନ୍ମ କେ କର୍ମୋଂ କେ କାରଣ ଇସ ଜନ୍ମ ମେଂ ଭୀ ଉସନେ ଅପାର ଦାନ ଦେକର ଅନେକ ସତ୍କାର୍ୟ କିଏ। ବହ ହମେଶା ଜରୁରତମନ୍ଦୋଂ କୀ ସହାୟତା କରତା ଥା ଔର ଉନ୍ହେଂ କଭୀ ନିରାଶ ନହୀଂ କରତା ଥା। କୁଛ ସମୟ ପଶ୍ଚାତ ରାଜା ବୂଢ଼ା ହୋ ଗୟା ଔର ଅନ୍ତ ସମୟ ମେଂ ଯମରାଜ କେ ଦୂତ ଉସେ ଲେନେ ଆଏ।
ଦୂତୋଂ ନେ ରାଜା କୋ ଦେଖକର ଡରାତେ ହୁଏ କହା, “ରାଜନ, ତୁମ୍ହାରା ସମୟ ସମାପ୍ତ ହୋ ଗୟା ହୈ, ଅବ ତୁମ୍ହେଂ ନରକ ମେଂ ଚଲନା ପଡ଼େଗା।” ରାଜା ନେ ସୋଚା ଭୀ ନହୀଂ ଥା କି ଉସେ ନରକ ଜାନା ପଡ଼େଗା। ଘବରାକର ଉସନେ ଯମଦୂତୋଂ ସେ ନରକ ଲେ ଜାନେ କା କାରଣ ପୂଛା ଔର କହା, “ମୈଂନେ ତୋ ଆଜୀବନ ଦାନ ଔର ସତ୍କର୍ମ କିଏ ହୈଂ, ଫିର ମୁଝେ ନରକ କ୍ୟୋଂ?” ଯମଦୂତୋଂ ନେ କହା, “ରାଜା, ତୁମ୍ହାରେ ଦାନ ଧର୍ମ କୀ ଚର୍ଚା ତୋ ଦୁନିୟା ଜାନତୀ ହୈ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ହାରେ ପାପ କର୍ମ କେବଲ ଭଗବାନ ଔର ଧର୍ମରାଜ ହୀ ଜାନତେ ହୈଂ।”
ରାଜା ନେ ବିନତୀ କୀ, “କୃପୟା ମୁଝେ ମେରେ ପାପ କର୍ମ ବତାନେ କୀ କୃପା କରେଂ।” ତବ ଯମଦୂତ ବୋଲେ, “ଏକ ବାର ତୁମ୍ହାରେ ଦ୍ୱାର ସେ ଏକ ଭୂଖା ବ୍ରାହ୍ମଣ ବିନା କୁଛ ପାଏ ବାପସ ଲୌଟ ଗୟା ଥା। ବହ ବହୁତ ଆଶା କେ ସାଥ ତୁମ୍ହାରେ ପାସ ଆୟା ଥା, ଇସଲିଏ ତୁମ୍ହେଂ ନରକ ଜାନା ପଡ଼େଗା।” ରାଜା ନେ ବିନତୀ କୀ ଔର କହା, “ମୁଝେ ଇସ ବାତ କା ଜ୍ଞାନ ନହୀଂ ଥା। ମୁଝସେ ବହୁତ ବଡ଼ୀ ଭୂଲ ହୋ ଗଈ।
କୃପା କରକେ ମେରୀ ଆୟୁ ଏକ ବର୍ଷ ବଢ଼ା ଦୀଜିଏ ତାକି ମୈଂ ଅପନୀ ଭୂଲ ସୁଧାର ସକୂଂ।” ଯମଦୂତୋଂ ନେ ବିନା ସୋଚେ-ସମଝେ ହାଂ କର ଦୀ ଔର ରାଜା କୀ ଆୟୁ ଏକ ବର୍ଷ ବଢ଼ା ଦୀ। ଯମଦୂତ ଚଲେ ଗଏ। ରାଜା ନେ ଋଷି-ମୁନିୟୋଂ କେ ପାସ ଜାକର ପାପ ମୁକ୍ତି କେ ଉପାୟ ପୂଛେ।
ଋଷିୟୋଂ ନେ ବତାୟା, “ହେ ରାଜନ, ତୁମ କାର୍ତିକ ମାସ କୀ କୃଷ୍ଣ ପକ୍ଷ କୀ ଚତୁର୍ଦଶୀ କୋ ବ୍ରତ ରଖନା, ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ କା ପୂଜନ କରନା, ବ୍ରାହ୍ମଣ କୋ ଭୋଜନ କରାନା ଔର ଦାନ ଦେକର ଅପନେ ସଭୀ ଅପରାଧ ସୁନାକର କ୍ଷମା ମାଙ୍ଗନା। ତବ ତୁମ ପାପ ମୁକ୍ତ ହୋ ଜାଓଗେ।” କାର୍ତିକ ମାସ କୀ କୃଷ୍ଣ ପକ୍ଷ କୀ ଚତୁର୍ଦଶୀ ଆନେ ପର ରାଜା ନେ ନିୟମପୂର୍ୱକ ବ୍ରତ ରଖା ଔର ଶ୍ରଦ୍ଧାପୂର୍ୱକ ବ୍ରାହ୍ମଣ କୋ ଭୋଜନ କରାୟା। ଅନ୍ତ ମେଂ ରାଜା କୋ ବିଷ୍ଣୁଲୋକ କୀ ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଈ।
Found a Mistake or Error? Report it Now
